به تقویم که نگاه می کنی بعضی روزها را به مناسبتی نامگذاری کرده اند و بعضی روزها هیچ مناسبتی ندارند. اما من فکر می کنم هر روزی یک روز خاص است برای یک فرد خاص و به تعداد افراد و آدم ها روزهای خاص وجود دارد و این روز خاص ، هر روز برای همه آدم ها تکرار می شود. هر بار کتاب مفاتیح الجنان را می گشایی، یادت نرود که برای شادی روح شیخ عباس قمی رضی الله عنه صلواتی هدیه کنی. او همه ی آنچه را که یک فرد برای خاص بودن روزهایش به آن نیاز دارد در این کتاب شریف جمع آوری کرده است. دعاها ، مناجات و زیارت ها و نمازهایی که در این کتاب شریف متناسب با یک اتفاق یا رخداد یا حادثه تاریخی ویا مذهبی آمده_فرقی ندارد که آن مناسبت جشن باشد یا عزا_ همه و همه به من، به تو و به همه ی ما این پیام را می دهند که روزهای عمرمان و حتی ساعت ها و لحظه های آن ، خاص و مهم هستند. برای خاص بودن یک روز گاهی دنبال بهانه ایم و مناسبت ها ، این بهانه را به دست می دهند که یک روز را بی نهایت قدر بدانیم و اعمال و دعاهای آن را بی کم و کاست انجام دهیم و بخوانیم. اما در این کتاب شریف حتی برای روزهایی که به ظاهر مناسبتی ندارند، دعا و اعمالی آمده است، دعایی برای روزهای هفته و یا حتی ساعت هایی که بی توجه به آن ها از کنارشان می گذریم! حالا ماییم و یک دنیا معرفت و یک دریا دعا و مناجات و اعمال. گاهی نباید دنبال بهانه باشیم، گاهی لازم است یادمان برود که این دعا، این عمل و یا مناجات چه پاداش و ثوابی دارد، گاهی باید چشم هایمان را بر روی فضیلت ها و آثار اعمال و دعا و مناجات ببندیم و فقطِ فقط عبادت هایمان را مثل همیشه با نیت قربه الی الله برای روز خاصِ خاص خودمان به جا آوریم تا یادمان بیاید که در لحظه لحظه و آن به آن زندگیمان نیازمند توجه پروردگاریم و این نیازمندی همیشه با ماست. فرصتِ روزهای به ظاهر بی مناسبت را از دست ندهیم. برای برداشتن پاداش های بی انتها همیشه زمان زیادی لازم نیست، گاهی یک دعای یک خطی و یا یک نماز دو رکعتی خالصانه به اندازه چند دعا و یا یک دعای ده ها صفحه ای و یا نمازهای طولانی در یک روز با مناسبتی خاص معجزه می کند. روزهای زندگی ما، هر روزِ زندگی ما ، یک روز خاص است. روزی که حتی اگر امروز گمان می کنیم از دستش نداده ایم، فردا روزی، روز حسرتمان برآن خواهد بود. پس روزهای خاص خودمان را از همین امروز قدر بدانیم و فرصت های دعا، نماز ، مناجات و راز و نیازهای کوتاه با خدای بزرگ را از خودمان دریغ نکنیم! اگرچه حتی روزهای بی مناسبت هم خود دارای مناسبتی هستند ، مناسبتی که آنها را متعلق به یکی از ائمه اطهار علیهم السلام می کند تا یادمان بیاورد که برای پیوند و ارتباط با معبود دنبال بهانه نباشیم بلکه واسطه هایی را دریابیم که بی اندازه در هدایت و دعای در حق ما برای عاقبت بخیری و سعادت اخرویمان نقش دارند. پس از همین لحظه، روزهای زندگی خود را خاص بدانیم و آن را ولو با گفتن یک ذکر الحمدلله ، سبحان الله یا صلوات ارزشمند کنیم. ارزش روزهای خاص خودمان را تا توان داریم و فرصت هست بالا ببریم که در روزگاری دیگر که چندان دور هم نیست فقط می توانیم منتظر بمانیم تا شاید برایمان روزهایمان را خاص کنند و یا ممکن است این انتظار در حد یک آرزو و حسرت تا ابد باقی بماند.