نفسم بی نفست می گیرد

شهر هم بی نفست می میرد

گاه گاهی که دلم می گیرد

خواب رخسار تو را می بیند

رنگ رخسار تو و آن نفس آخر تو

دل من با نفس آخر تو می میرد

بخدا این دل من بی نفست می گیرد

نفسم  هم نفس آن نفست می میرد

نفست آب حیات است مولا

 گر نباشد نفست روح جهان می میرد

نفست روضه ی رضوان خداست

گر نباشد نفست جان جهان می میرد

نفست جمله جهان را نفس است یا مولا

دستمان گیر که بی دست خدا این دل ما می میرد

نفس هم نفس منتظر راه خدا

من و این راه که بی یاد شما می میرد